ROTEIRO DA ESMORGA 2010

Un ano máis a Sección de Literatura organizou unha nova edición do ROTEIRO A ESMORGA ó pasado venres 10 de decembro. O inicio do Roteiro terá lugar ás 18,30 horas no lugar de saída habitual, na Avenida de Zamora, para logo irse desprazando ao longo da cidade medieval polos mesmos espazos físicos e emotivos que percorreron os personaxes da inmortal novela de Eduardo Blanco Amor. Nesta ocasión a lectura dos textos será a cargo dos alumnos do Instituto Otero Pedrayo, o peche deste novo Roteiro farase diante da Estatua do escritor ourensán na Praza do Bispo Cesáreo, rematándo cun "viño galego" na Sala de Tertulia do Liceo.

O inicio do Roteiro estivo marcardo pola lembranza o Director da nosa Sección Marcos Valcárcel, o que despedimos fai xusto unha semana, coa lectura de unha escolma de dous textos seus relativos a Blanco Amor e a Esmorga. Reproducimolos eiquí.

"A MIRADA RETIDAOS NENOS DE BLANCO AMOR
Marcos Valcárcel

A Eduardo Blanco Amor bastáballe con “A Esmorga” para pasar á historia da literatura galega, pero a súa extraordinaria sensibilidade e formación cultural amosouse como xenial en moitas outras facetas. Como novelista, como poeta, como xornalista, como dramaturgo, como polemista e loitador cultural, etc. Tamén foi un excepcional fotógrafo, como demostran os negativos que se conservan na Biblioteca da Deputación, moitos deles publicados xa en tres libros polo Clube Alexandre Bóveda ou por Galaxia. Nese tesouro hai moitas fotos de nenos, unha das pedras de forza da súa literatura: velaí “Os biosbardos”, “La catedral y el niño” ou “Xente ao lonxe”, entre outras. Fotografou ós nenos de Muros xogando cun carro, ós de Louro coas súas gorras debaixo dun cabaceiro, ó raparigo que tocaba o violín en Compostela co seu pai e tío, etc.

Unha navallada no bandullo do Bocas

“Sendo eu rapaz de cinco anos, estaba coa miña nai presenciando o “Encuentro” da procesión de Venres Santo, nun balcón da Praza Maior de Ourense. (…) O ar cheiraba a perrita e sentíase un ruído de zocos pola plaza adiante. De repente, fíxose un claro de riña debaixo de nós. A miña nai colleume deseguida e xa non vin máis. Ao “Bocas” abríranlle o bandullo, e foise correndo, emparando as tripas que lle saían, hastra o hospital da praza das Mercedes. Daquela navallada saiu “A esmorga”: con estas palabras contaba Blanco Amor a orixe desta obra mestra das nosas letras, que tivo ademais a virtude de ser unha novela popular e recoñecida polos lectores."

Albúm de fotos: